V

7/10/2012

Η φράση που ακούγεται πιο συχνά εδώ μέσα είναι: “Εγκώ άντικα μέσα!”. Το δίκαιο και το άδικο φυσικά είναι σχετικά. Πάντως τα επιχειρήματα τους δεν αντέχουν στην κριτική. Καλά καλά δεν πείθουν εμένα που έχω όλη την καλή διάθεση να πειστώ. Επίσης ο καθένας θεωρεί για τον εαυτό του ότι είναι άδικα μέσα, αλλά βρίσκει δίκαιο να κάθονται όλοι οι υπόλοιποι.

Γεγονός είναι ότι αν οι δικαστές, στα πλαίσια της εκπαίδευσης τους, κάθονταν ένα μήνα στη φυλακή δεν θα “ρίχνανε” τα χρόνια εγκλεισμού σαν να λύνουν λογιστικές εξισώσεις. Θα καταλάβαιναν ότι στη φυλακή κάθονται άνθρωποι και όχι αριθμοί. Άνθρωποι πραγματικοί με ψυχή και σάρκα. Που νιώθουν την απελπισία του εγκλεισμού στο πετσί τους. Κάθε στιγμή. Κάθε χρόνο.

Όμως οι δικαστές έχουν την ηθική του δήμιου. Θάβουν ανθρώπους ζωντανούς, καταστρέφουν οικογένειες και πιστεύουν πώς κάνουν λειτούργημα. Παίρνουν τον μισθό τους, αγοράζουν φαγητό, το τρώνε και δε νιώθουν ανθρωποφάγοι!

08/10/2012

Σήμερα στην πρωινή μου βόλτα στο προαύλιο, είδα κάτι πουλάκια που έκαναν φωλιά στα σύρματα της κορυφής του τοίχου. Οποία διαλεκτική αντίφασις, σκέφτηκα. Το σύμβολο της ελευθερίας βρήκε καταφύγιο στο σύμβολο της στέρησης της.

09/10/2012

Η ανθρωπότητα ζει τις πιο κρίσιμες στιγμές στην ιστορία της και εγώ είμαι στην φυλακή να μαθαίνω τα σκορ του ταξικού αγώνα με δύο βδομάδες καθυστέρηση.

10/10/2012

“Η φυλακή χάλασε. Σήμερα δεν αξίζει να βγάζεις φυλακή ότι και να έχεις κάνει! Παλιά ήταν αλλιώς…” μου εκμυστηρεύτηκε άνθρωπος εβδομήντα χρόνων από τα οποία τα σαράντα πέντε έχει περάσει σε διάφορες φυλακές. Φυσικά δεν απάντησα. Μόνο κοίταξα σαν να είμαι εγκλωβισμένος σε τελευταίο καρέ του Αρκά. Λίγο πιο απελπισμένα και σκέφτηκα: Φυλακόβιος καριέρας, απογοητευμένος που ο 21ος αιώνας σάρωσε όποια αξία άφησε όρθια ο 20ος…

12/10/2012

Πιστεύω ότι  η φυλακή είναι μια συνεχής μάχη. Μια μάχη με τον χρόνο. Να μην πάει χαμένο ούτε λεπτό. Να μην σου στερήσουν τίποτα. Να μην σε αλλοιώσουν καθόλου. Διάβασμα, γυμναστική, γράψιμο και ανάποδα.

13/10/2012

Η αναγκαστική συμβίωση είναι αγχωτική γιατί εκθέτεις την προσωπικότητα σου σε ανθρώπους που αν δεν τα έφερνε έτσι η μοίρα, η τύχη ή η αντιτρομοκρατική, δεν θα τους συναντούσες ούτε σε τρόλεϊ της Πατησίων.. Η μόνη κοινότητα που μπορώ να δημιουργήσω εδώ είναι το τσιγάρο. Κάθεσαι. Δεν έχεις τίποτα να πείς. Μόνο να καπνίσεις παρέα ένα τσιγάρο. Να κοινωνήσεις μέσω του καπνού. Τελικά το έκοψα πριν από δύο βδομάδες.

14/10/2012

Ένας Αλβανός στη διπλανή πτέρυγα έχει βάλει συνδρομητική της Αλβανίας. Το τηλεκοντρόλ το έχει αυτός αλλά σήμα πιάνουν όλες οι τηλεοράσεις από τις γύρω πτέρυγες. Εκεί λοιπόν που αράζεις και βλέπεις τσοντούλα για να μην ξεχάσεις πώς το κάνουν οι χιπατζήδες, αλλάζει το κανάλι και βάζει μπάλα. Όλη του η ζωή είναι τσόντα και μπάλα. Μα αυτό οι περισσότεροι άνθρωποι το κάνουν και έξω. Δεν χρειαζόταν να μπει φυλακή! Άντικα μέσα και αυτός…